Van laag naar hoog

Regelmatig krijgen we vragen over de hoogteverschillen op La Palma en welke invloed dat heeft op het duiken hier. Een hele terechte vraag vinden wij. Zodra je op La Palma bent kan het zijn dat de duikplek en je appartement of huisje op verschillende hoogten liggen of dat deze door een bergketen (de Cumbre) gescheiden worden. In dat laatste geval moet je een hoogteverschil kunnen overbruggen. En dat kan ook, mits je de procedures die hieronder beschreven zijn, in acht neemt.

Menno Gaastra (duikmedisch arts en medisch directeur van DAN Europe Nederland) geeft advies:

Veel organisaties, waaronder Divers Alert Network (DAN) en “The National Oceanic and Atmospheric Administration” (NOAA) hebben onderzoek gedaan om sportduikers gegrond te kunnen adviseren. Dit bleek niet gemakkelijk. Tot op de dag van vandaag bestaan dan ook meerdere adviezen naast elkaar. Over het vliegen na het duiken is wel consensus; de richtlijnen van DAN zijn door bijna elke organisatie overgenomen.

Belangrijk is te bepalen hoe hoog je per auto of bus kunt gaan na een duik. En hoe je bij het plannen van een duik al rekening kunt houden met het hoogteverschil. Bij het duiken in bijvoorbeeld een bergmeer, pas je de duikplanning zodanig aan alsof je naar een grotere diepte gaat. Doordat er een lagere omgevingsdruk is, komt de stikstof sneller uit de weefsels vrij. Dit ondervang je door de duik zogenaamd op grotere diepte uit te voeren, zodat je sneller de limieten bereikt. Na de duik hoeft er dus minder stikstof afgevoerd te worden. Deze situatie kun je ook omkeren door te doen alsof je de duik op 1000 meter hoogte maakt en daarna naar zeeniveau gaat. De stikstof wordt tijdens de afdaling als het ware meer de weefsels ingeperst en komt dus langzamer vrij. Dit verkleint de kans op het ontstaan van decompressieziekte.

Je redeneert dus omgekeerd. Als je duikt op zeeniveau en je gaat daarna naar 1200 meter hoogte, plan dan de duik alsof je die doet op 1200 meter. Doordat je feitelijk op zeeniveau duikt, krijg je eigenlijk een heel lang oppervlakte-interval, omdat de druk op zeeniveau groter is en je stikstof dus langer in oplossing wordt gehouden. Ga je naar grotere hoogte, dan neemt de omgevingsdruk weer af. Hierdoor komt de stikstof sneller vrij. Dit is echter geen probleem, omdat je de duik gepland en gemaakt hebt alsof je al op 1200 meter zat. Je komt dus niet in een situatie waarbij stikstof sneller het lichaam uit wil. De kans op decompressieziekte verklein je hiermee.

Het gebeurt ook dat op basis van het soort duiken en het aantal duiken dat je maakt, plus de geplande hoogte die je daarna bereikt, een aantal uren wordt vastgesteld dat je moet wachten alvorens weer de bergen in te gaan.

Maar naar mijn idee is de eerste uitleg een makkelijker hanteerbaar en veilig advies.

Menno Gaastra, duikmedisch arts

Hoe gaan wij hier mee om?

Wij volgen dit advies en nemen tevens aanvullende maatregelen. We maken absoluut geen decompressieduiken en zoeken niet de limieten op van de tabellen of de computer. Daarnaast hechten we veel belang aan het in voldoende mate drinken van water, voor en na de duik. Zeer belangrijk, vinden wij!

De meeste huisjes of appartementen liggen op een hoogte die varieert van 0 tot 600 meter. Hoger is mogelijk, maar komt niet veel voor. Deze hoogten zijn niet extreem, maar ook niet te verwaarlozen.  We zorgen voor een lange oppervlakte interval tussen de duiken door en nemen een welverdiende pauze na twee duiken (minimaal 1,5 uur), alvorens we weer vertrekken. We houden er dus te allen tijde rekening mee, ook omdat we zelf (bijna) elke dag duiken en soms ook het hoogteverschil moeten overbruggen. En wij willen uiteraard ook geen risico’s lopen, onze gezondheid is voor ons ook erg belangrijk!